Jak dobrać odpowiednią ściernicę?

Użycie właściwej ściernicy do określonego materiału jest koniecznym warunkiem uzyskania założonych efektów obróbki szlifierskiej. Poniżej prezentujemy krótki poradnik, charakteryzujący te narzędzia ścierne i zasady ułatwiające dokonanie świadomego wyboru.

Ściernice to narzędzia szlifierskie zespolone, w których ziarna materiału ściernego o określonej średnicy (ścierniwo) związane są spoiwem i uformowane w odpowiedni kształt, najczęściej tarczę, walce, stożki lub trzpienie. Jako ścierniwo wykorzystuje się elektrorund - syntetyczną odmianę korundu (tlenku glinu) lub węglik krzemu (karborund), rzadziej syntetyczny diament i azotek boru (borazon). Rolę spoiwa pełnią zazwyczaj syntetyczne żywice, guma albo materiały ceramiczne.

W procesie szlifowania ziarna ścierne skrawają obrabiany materiał, jednocześnie tępiąc się i krusząc – co powoduje odsłanianie się nowych punktów tarcia.

Zasady doboru ściernicy - twardość

Kluczowym parametrem dobru odpowiedniej ściernicy do obróbki danego materiału jest jej twardość. Parametr ten określa siłę z jaką należy działać na ziarna ścierne, aby oderwać je od ściernicy.

Do twardych materiałów używamy ściernic miękkich, zaś do materiałów miękkich ściernic twardych. Może to się wydawać nieracjonalne, ma jednak swoje logiczne uzasadnienie. Twarde materiały szybko stępią krawędź tarczy – musi więc być ona miękka, aby zużyte ścierniwo szybko zostało usunięte i odsłoniło nowe – ostre. W przypadku materiałów miękkich ścierniwo nie zdąży się stępić, zanim zostanie usunięte z krawędzi tarczy - więc wykorzystanie tarczy twardej będzie bardziej ekonomiczne, może ona być używana dłużej bez uszczerbku dla ostrości. Twardość ściernic określana jest w standaryzowanej dla wszystkich producentów, szesnastostopniowej skali, opisanej literami od E (bardzo miękkie) do T (bardzo twarde). Oznaczenie twardości podaje się zawsze w charakterystyce ściernicy po liczbie opisującej granulację ścierniwa.

Ściernice twarde i średnie wykorzystywane są do szlifowania miękkich metali, jak mosiądz, stal niehartowana lub żeliwo. Z racji większej precyzji obróbki te narzędzia ścierne sprawdzają się w przypadku szlifowania profilowego, szlifowania gwintów, wyrobów o małej średnicy i powierzchni z wybraniami. Ściernice twarde wybieramy również do przecinania, szlifowania zgrubnego i obróbki kształtowej.

Ściernic miękkich użyjemy do szlifowania otworów i płaszczyzn, szlifowania na sucho, a także w przypadkach, gdy niepożądane jest wytwarzanie większych ilości ciepła (ostre krawędzie narzędzi skrawających, cienkościenne cylindry, cienkie płytki). Ściernica powinna być tym bardziej miękka, im większa jest powierzchnia jej styku z obrabianą powierzchnią, a także im większa jest prędkość obwodowa (większa prędkość sprawia, że ściernica pracuje tak jakby była twardsza).

Wybór ściernicy – wielkość ziarna

Drugim, istotnym parametrem doboru ściernicy jest wielkość ziarna ścierniwa. Dobieramy je uwzględniając rodzaj obróbki (zgrubna, wykańczająca), oczekiwaną gładkość obrabianej powierzchni oraz wydajność obróbki szlifierskiej. Rozmiar ziaren opisywany jest cyframi od 24 (rozmiar ziarna 850/710 µm) do 240 (rozmiar ziarna 63/53 µm). Z wielkością ziaren ścierniwa powiązana jest ich struktura. Opisywana liczbami od 4 do 9 określa objętościowy udział ziarna ściernego w całkowitej objętości ściernicy. W przypadku ściernic drobnoziarnistych warto dobierać strukturę bardziej otwartą (7-9), natomiast przy gruboziarnistych strukturę bardziej zwartą (4-6).
W miarę możliwości należy stosować ściernice o dużych średnicach. Im większa ściernica, tym lepsza jakość obrabianej powierzchni i wyższa wydajność obróbki.

ART.-MET posiada w swojej ofercie najwyższej jakości narzędzia ścierne firm takich jak: Dialeks, Pentar, Klingspor.